بررسی مقدماتی روایی و پایایی فرم های ارزیابی نحوه تدریس اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان توسط دانشجویان، درسال تحصیلی ۱۳۸۲-۱۳۸۱

زمینه: ارزشیابی اساتید یکی از ابزارهای مهم در فرآیند فعالیت های آموزشی است و این امکان را فراهم می سازد تا بر اساس نتایج حاصله نقاط قوت و ضعف را تشخیص داده و با تقویت جنبه های مثبت در رفع نارسایی های آن گام های مؤثری برداشته شود. هدف: تعیین روایی و پایایی پرسشنامه های ارزیابی تدریس نظری و آموزش عملی - آزمایشگاهی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان توسط دانشجویان. روش کار: پرسشنامه های موجود در مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان از نظر روایی و پایایی مورد ارزیابی قرار گرفتند، بدین ترتیب که در ابتدا با بهره گیری از نظرات 44 عضو هیأت علمی، سنجش روایی محتوی و وزن دهی به هر یک از عبارات انجام شد و پس از آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ثبات درونی پرسشنامه ها تعیین گردید. یافته ها: در بین حیطه های مورد بررسی در دو پرسشنامه ارزیابی تدریس تئوری و عملی - آزمایشگاهی اعضای هیأت علمی توسط دانشجویان، حیطه روش تدریس مشتمل بر شش و هفت گزینه به ترتیب بالاترین ضریب روایی (95/0 و 97/0) و حیطه ارزشیابی (انجام آزمون های مختلف در طول ترم) مربوط به پرسشنامه ارزیابی دروس تئوری اساتید کمترین روایی(69/0) را به خود اختصاص دادند. در مجموع پرسشنامه های مذکور به ترتیب با ضریب روایی 91/0 و 97/0، مناسب برای ارزیابی اساتید توسط دانشجو شناخته شدند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از آن است که روایی محتوا و پایایی سؤالات به استتثنای سؤال مربوط به ارزشیابی دانشجو در پرسشنامه ارزیابی دروس تئوری درحد مطلوب است. اگر چه جهت تأیید نهایی روایی و پایایی بهتر است به ترتیب از شیوه روایی سازه و نیز روش آزمون مجدد استفاده شود.